مقایسه اثربخشی گروه درمانی یکپارچه توحیدی و شناختی رفتاری در کاهش فشارروانی، افسردگی و فشار مراقبت از بیمار همسران جانبازان اختلال استرس پس از ضربه

هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی گروه درمانی یکپارچه توحیدی با درمان شناختی رفتاری بر کاهش فشار روانی، افسردگی و فشار مراقبت از بیمارمی باشد. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری است. جامعه آماری این پژوهش همسران جانبازان اختلال استرس پس از ضربه مشهد بودند که با روش نمونه گیری دردسترس 24 آزمودنی انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (در هر گروه 8 نفر) گمارده شدند. دوگروه آزمایش، در10جلسه به مدت 2ساعت، گروه درمانی یکپارچه توحیدی و شناختی رفتاری را دریافت کردند درحالیکه گروه کنترل، درمانی دریافت نکردند. تمامی آزمودنی ها در شرایط یکسان در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یکماهه با استفاده از مقیاس فشار مراقبت از بیمار و پرسشنامه dass-21 مورد سنجش قرار گرفتند. یافته های این پژوهش با استفاده از نرم افزار spss و با روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان می دهد گروه درمانی یکپارچه توحیدی در کاهش فشار روانی اثربخشی معناداری داشته است اما در کاهش افسردگی و فشار مراقبت از بیمار اثربخشی معناداری مشاهده نشد. یافته ها همچنین نشان داد گروه درمانی شناختی رفتاری در کاهش فشارروانی و افسردگی اثربخشی معناداری داشت اما در کاهش فشار مراقبت از بیمار اثربخشی معناداری مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان می دهد بین دو گروه درمانی یکپارچه توحیدی و شناختی رفتاری در کاهش فشار روانی، افسردگی و فشار مراقبت از بیمار همسران جانبازان اختلال استرس پس از ضربه تفاوت معناداری وجود ندارد. کلیدواژه ها: گروه درمانی یکپارچه توحیدی، گروه درمانی شناختی رفتاری، فشار روانی، افسردگی، فشارمراقبت از بیمار، همسران جانبازان اختلال استرس پس از ضربه.